• HISTORIA PRZEDSZKOLA

             

            

           

           

          Budynek przedszkola pochodzi z 1954r. Jest usytuowany w historycznej dzielnicy założonej w latach 1863-1871 przez niemieckiego fabrykanta Augusta Borsiga. Wokół budynku znajdują się dwa niezależne od siebie place do zabaw dla dzieci.

           

           

           

          HISTORIA BISKUPIC

           

          Biskupice, miejscowość ta może poszczycić się całkiem ciekawą historią na tle innych pobliskich osad. Przede wszystkim były one jedną z pierwszych osad w okolicy. Na arenie historii pojawiły się one już w 1243 roku, kiedy to zostały wymienione w dokumencie księżnej Wioli. Do początków XVI wieku były one własnością biskupów wrocławskich i wchodziły w skład tzw. Dóbr Ujazdu. W 1524 roku osada została sprzedana Mikołajowi z Birawy. Od tego czasu miejscowi chłopi zaczęli coraz bardziej popadać w zależność od szlachty. Reformacja musiała mieć tutaj bardzo burzliwy charakter, ponieważ miejscowy kościół przeszedł na kilka lat w ręce protestantów. Wiek XVII to okres wojny trzydziestoletniej i związanej po niej odbudowie miejscowości. W 1742 roku w wyniku wojny prusko – austriackiej, Biskupice wchodzą w skład państwa pruskiego. W 1748 roku dobra biskupickie kupił Franciszek Wolfgang baron on Stechow. Po jego śmierci spadkobiercami jego dóbr zostaje rodzina Ballestrem. Do połowy XIX wieku Biskupice były niczym nie wyróżniającą się wiejską osadą. W 1854 roku nastąpił przełom, który zmienił malutką wioskę w tętniący życiem ośrodek przemysłowy. W latach siedemdziesiątych tamtego stulecia, liczba mieszkańców Biskupic wzrosła aż pięcioipółkrotnie. W tych czasach Biskupice przeżywały swój największy rozkwit i były to jedne z najlepszych lat w całej ich historii. Wybuch I wojny światowej nie wpłynął znacznie na ogólną sytuację w Biskupicach, z powodu znacznego oddalenia od głównych obszarów działań wojennych. Przegrana przez Niemców wojna przyczyniła się do radykalizacji postaw, czego dobitnym przykładem były powstania śląskie. 20 października Rada Ambasadorów na konferencji w Paryżu dokonała podziału Górnego Śląska. W wyniku tego podziału Biskupice znalazły się w granicach Republiki Weimarskiej. Granica biegła wzdłuż południowo – wschodnich obrzeżach Biskupic. W 1927 roku utraciły one swoją samodzielność i zostały włączone w skład miasta Zabrze.

               

          Chociaż Biskupice związały swoje dzieje z historią Zabrza, nie znaczy to wcale, że znajdowały się one w jego cieniu. Wzrost mieszkańców spowodował wybudowanie w 1929 roku dwóch nowych szkół, a także nowego kościoła pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Lata poprzedzające II wojnę światową to wzrost nacjonalistycznych zachowań. Wybuch wojny, podobnie jak to miało miejsce w 1914 roku nie spowodował jakiś gwałtowniejszych zmian. Sytuacja ta zmieniła się w pierwszych miesiącach 1945 roku. W trakcie walk o Biskupice (25 – 27 stycznia), duże straty poniosła ludność cywilna nie biorąca udziału w walkach. Prawdziwy dramat nastąpił jednak w lutym 1945 roku, kiedy to władze sowieckie, podobnie jak to miało miejsce w innych częściach Śląska, deportowały z Biskupic dorosłą ludność męską do katorżniczej pracy w sowieckich obozach, skąd po latach powrócili tyko nieliczni. Dokonano także demontażu i dewastacji zakładów przemysłowych. 19 marca 1945 roku nastąpiło oficjalne przejęcie Biskupic przez polskie władze administracyjne. Tutaj nastąpił kolejny dramat Śląskiej ziemi. W wyniku akcji weryfikacyjnej wielu mieszkańców zostało zmuszonych do opuszczenia swoich rodzinnych stron. W ich miejsce nastąpił gwałtowny napływ ludności polskiej. Po wojnie zrobiło się o Biskupicach głośno, a to za sprawą socjalistycznego współzawodnictwa pracy, kiedy to górnik Wincenty Pstrowski rzucił hasło „Kto wyrąbie więcej węgla ode mnie”.

           

          W dzisiejszej zabudowie Biskupic pozostało jeszcze wiele budowli pamiętających czasy Bismarcka. Mimo kulturkampfu, Biskupice przeżywały wtedy swój największy rozkwit. Poza nowym szpitalem górniczym i salą gimnastyczną przy Szkole Podstawowej nr 20, w Biskupicach nie powstał praktycznie od czasów przedwojennych żaden nowy budynek socjalny. Lata dziewięćdziesiąte XX wieku spowodowały ponadto zamknięcie dawnych zakładów pracy na Borsigwerku. Nie istnieje już dawna kopalnia Jadwiga, ani żadne z pozostałych zakładów Borsiga. Ostatnim reliktem dawnej ich świetności pozostała czynna do dzisiaj, strasząca jak upiór z innej epoki, przestarzała koksownia Jadwiga.